Op 23-jun-2011, om 12:46 heeft Lieuwe Schaafsma het volgende geschreven:
Geachte heer,
Ik ben heel erg vertroost geworden door alleen al het lezen van de tekst van het monumentale werk: Christ unser Herr zum Jordan kam. Met name het couplet: Menschen glaubt doch dieser Gnade, dass ihr nicht in Sünden sterbt, enz.
Tot mijn stomme verbazing lees ik dat u deze cantate met het woord “deprimerend” kenmerkt.
Niets is dus minder waar.
Dit is juist Evangelie. Maar zoals een gouden ring pas schittert op een dieprood of zwart kussen, zo ook schittert de vergeving, dus Glaub und Taufe macht sie rein op het zwarte kussen van dass wir nicht verdammlich sein.
Het één is er niet zonder het ander.
Zo heeft Luther het Evangelie verstaan en dit is de enige manier om het te verstaan. Anders houdt het Evangelie op Evangelie te zijn. En als genade goedkoop wordt is het geen genade meer.
Daarom heeft Luthers verstaan vh Evangelie de RK kerk op haar fundamenten doen schudden.
Dit zou u eigenlijk moeten aanvullen bij BWV 7.
Hartelijke groet,
Lieuwe Schaafsma
PS
Het stuk werd uitgevoerd op 19 juni in de Paukluskerk in Baarn. Zelf kon ik er niet zijn , want ik moest elders voorgaan in een dienst, maar mijn vrouw en zoon waren aanwezig. Schitterend!
ds. L. Schaafsma
Baarn
Van: njohan@xs4all.nl
Onderwerp: CANTATE BWV 7
Datum: 6 juli 2011 12:22:28 GMT+02:00
Aan: lwschaafsma@gmail.com
Beste meneer Schaafsma,
Dank voor uw reactie. Ik was met vakantie dus beantwoording is een beetje laat.
Maar leest U nog eens door wat ik geschreven heb. Het woord deprimerend gaat niet over de cantate. Het slaat op de achtergrondgedachte van deze teksten waarbij het niet uitmaakt of wij een juiste levenswandel hebben en of wij het goede doen in het leven. Dat is wat mij betreft die onbegrijpelijke levensovertuiging. Een van de vele, niet invoelbare visies die je in de Bach cantates tegenkomt.
Maar ere wie ere toekomt, ik verwoord hier eigenlijk gedachten van John Eliot Gardiner. Dat zal ik er bij vermelden.
Met vriendelijke groet,
Johan Nieuwkerk